Ημερολόγιο Berlinale. Προδημοσίευση από το Telegram Φεβρουαρίου*

6 Φεβρουαρίου

Πρεμιέρα με το Grand Budapest Hotel του Wes Anderson. Εκατοντάδες άνθρωποι συνωστίζονται μπροστά από το κόκκινο χαλί. Κάμερες, προβολείς κι ένα κοινό που διψάει για τη δημόσια εικόνα των ηθοποιών. Οι παπαράτσι στέκονται πιο ψηλά απ’ όλους: σκαμνιά και αυτοσχέδιες σκάλες. Γυαλιστερά αυτοκίνητα προχωρούν αργά, σχεδόν τελετουργικά: μέσα τους κάθονται οι σταρ και η εμφάνισή τους πρέπει να είναι θριαμβευτική. Πόρτες ανοίγουν και οι κραυγές του πλήθους υψώνονται στον αέρα σαν βεγγαλικά. Ο Willem Dafoe μοιάζει ντροπαλός μέσα στο μαύρο του κοστούμι, ενώ αντίθετα ο Ralph Fiennes, ο οποίος εμφανίζεται με μούσι, χαμογελάει ζεστά. Ο Edward Norton μοιάζει γερασμένος∙ βγάζει φωτογραφίες με το κινητό του και κοιτάζει γύρω του μάλλον αμήχανα. Από την άλλη, η Tilda Swinton, άνετη και με μια κόμμωση σχεδόν πανκ, φαίνεται πιο νέα από ποτέ. Κι ύστερα, βγαίνει ο Bill Murray με φρύδια σηκωμένα. Κάτω απ’ το καπέλο του, το ύφος του είναι ταυτόχρονα παιχνιδιάρικο και αλαζονικό -και παίρνει πάνω του μεμιάς όλα τα φλας των φωτογράφων.