****Είχα υποσχεθεί καθημερινή μετάφραση των αγγλικών κειμένων που ανεβαίνουν στο facebook στα ελληνικά, ωστόσο λόγω του ότι βρίσκομαι 15-18 ώρες την ημέρα στο δρόμο, δεν πρόλαβα να το κάνω. Εδώ θα βρείτε ό,τι ανέβηκε τις πρώτες τέσσερις μέρες του ταξιδιού. Τα πλήρη ταξιδιωτικά κείμενα θα τα βρείτε στα επόμενα Telegram (μπορείτε να εγγραφείτε εδώ) καθώς και σε άλλα λινκ που θα δωθούν εν καιρώ.

 

Γεια σας από τα Νησιά Φερόε! Έχω προσκληθεί εδώ για να γράψω ένα ταξιδιωτικό ημερολόγιο καθώς και μερικά άρθρα γι’ αυτή τη μικρή χώρα στο Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Atlantic Airways που μου έδωε την ευκαιρία να ταξιδέψω σ’ αυτό το πανέμορφο μέρος και το Ξενοδοχείο Hafnia για τη φιλοξενία. Για τις επόμενες οχτώ ημέρες θα υπάρχει συνεχής ροή κειμένων και φωτογραφιών από εδώ.

Μια σύντομη εισαγωγή: τα Νησιά Φερόε είναι ένα αυτόνομο κρατίδιο, το οποίο υπάγεται στο βασίλειο της Δανίας. Αποτελείται από 18 νησιά που βρίσκονται ανάμεσα στη Νορβηγία και την Ισλανδία κι ο συνολικός πληθυσμός δεν ξεπερνά τις 49.000 κατοίκους. Μόνο ένα από τα 18 νησιά είναι πλήρως ακατοίκητο ενώ σε κάποια από αυτά δε ζουν περισσότεροι από 15-20 κάτοικοι. Καθότι ο καιρός είναι ευμετάβλητος και η συγκοινωνία αραιή, θα προσπαθήσω να επισκεφθώ τουλάχιστον 6 νησιά. Αν ο καιρός το επιτρέψει, θα προσπαθήσω να βρεθώ σε 12-13.

 

 

Ο Γιόαν Πάτουρ είναι ο άνθρωπος που έσωσε τη μέρα μου στο Έιδι. Όταν έφτασα σ’ αυτό το μικρό χωριό, συνειδητοποίησα ότι κανένα από τα σημεία που ήθελα να επισκεφθώ δε βρισκόταν κοντά. Επιπλέον, δεν είχα αρκετό χρόνο για πεζοπορία. Ήμουν στο μικρό σούπερ-μάρκετ του χωριού ψάχνοντας κάποιον που θα πρόσφερε το χρόνο του και το αυτοκίνητό του προκειμένου να δω τις τοποθεσίες για τις οποίες είχα έρθει εδώ. Τότε, ο Γιόαν εμφανίστηκε και είπε απλώς, «Πάμε». Ο Γιόαν ήταν ψαράς και είχε ταξιδέψει στην Ισλανδία και τη Γροιλανδία αναζητώντας τις καλές ψαριές. Συνταξιδέψαμε και συζητήσαμε για περίπου μία ώρα. Στο σημείο που έχει τραβηχτεί η φωτογραφία, ο Γιόαν ζήτησε στάση για τσιγάρο –και στην επόμενη φωτογραφία θα δείτε τι ακριβώς έβλεπε απέναντί του και ποιος ήταν ο λόγος που είχα πάει στο Έιδι.

 

Αυτός, λοιπόν, είναι ο λόγος: Οι “Risin og Kellingin” είναι δύο τεράστιοι βράχοι που μοιάζουν φυτεμένοι στο νερό –σε μετάφραση θα λέγαμε ότι είναι «Ο Γίγαντας και η Μάγισσα». Σύμφωνα με τη σάγκα των Νησιών, επρόκειτο για δυο γίγαντες που, θαμπωμένοι από την ομορφιά των Φερόε, είχαν έρθει με σκοπό να τραβήξουν τα νησιά μαζί τους στην Ισλανδία. Καθυστέρησαν όμως υπερβολικά και πιθανότατα υπήρξε και κάποιος καβγάς μεταξύ τους κι έτσι το πρώτο φως τη ημέρας τους πάγωσε στις θέσεις τους, μεταμορφώνοντάς τους σε βράχους. Σύμφωνα με κάποιους γεωλόγους, ο θηλυκός γίγαντας (ο πιο κοντινός στην ακτή) ίσως γκρεμιστεί σε μερικά χρόνια. Αυτό ίσως να δίνει μια ακόμα πιο ποιητική νότα στην ιστορία.

 

Η Γιοχάνα και η Εύη με βοήθησαν πολύ στο Έιδι. Όταν έψαχνα κάποιον να με οδηγήσει στους δυο γίγαντες, ήταν αυτές που είπαν στον Γιόαν ποιος είμαι και τι θέλω να κάνω.

 

Ο Einar Waag είναι ο ιδιοκτήτης της Föroya Bjór, του τοπικού ζυθοποιείου που εδρεύει στο Κλάκσβικ. Μετά από ένα σύντομο τουρ, συζητήσαμε για δυο περίπου ώρες για τη ζωή στα Φερόε. Η μπυραρία ιδρύθηκε το 1888 και πέρυσι γιόρτασε 125 χρόνια παραγωγής. Το τουρ περιελάμβανε και δοκιμή μπύρας (στις 11:30 το πρωί!) κι όλες ήταν εξαιρετικές –με καλύτερη απ’ όλες την μπύρα με το παράξενο όνομα «Μαύρο Πρόβατο». Στη φωτογραφία τον βλέπετε σε μια πλαγιά του Κλάκσβικ, με θέα ολόκληρη την πόλη, εκεί όπου βρίσκεται η φάρμα του. Περισσότερα γι’ αυτή τη συνάντηση θ’ ακολουθήσουν σύντομα.

 

Føroyar (το όνομα των Νησιών στην ντόπια γλώσσα) σημαίνει «Τα νησιά των προβάτων». Δεν είναι περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι στα νησιά ζουν 80.000 πρόβατα. Ένα παλιό ρητό των Φερόε λέει πως «Το μαλλί είναι χρυσός».Υπάρχει μεγάλη παράδοση στο πλέξιμο και μολονότι κάποιες τοπικές μάρκες γνωρίζουν διεθνή αναγνώριση, η πλειοψηφία των ανθρώπων που πλέκουν το κάνουν είτε για βιοπορισμό είτε για χόμπι. Οι άνθρωποι που πλέκουν (κυρίως γυναίκες) μπορούν να πουλήσουν τα πλεκτά τους σε εξειδικευμένα καταστήματα που ονομάζονται Heimavirki. Όποτε πωλείται κάποιο κομμάτι, το μεγαλύτερο ποσοστό πηγαίνει απευθείας σ’ αυτόν/ή που το έπλεξε –κι αυτό είναι μεγάλη βοήθεια για την τοπική οικονομία που έτσι μπορεί και κινείται.

Στο μεταξύ, ο οργανισμός των συγκοινωνιών έχει σαν σλόγκαν του το “Sheep and easy”, που καταδεικνύει το πόσο εύκολο είναι να μετακινηθεί κανείς στα Φερόε παρά τις διαρκείς αντιξοότητες. Υπάρχουν σε κάθε πλαγιά αναρίθμητα πρόβατα που στέκονται (ή ισορροπούν) εκεί. Τις μέρες τις κακοκαιρίας (που είναι πολύ συχνές) τα πρόβατα κρύβονται στα τούνελ και γι’ αυτό θα πρέπει κανείς να οδηγεί πολύ προσεχτικά. Σε περίπτωση που κάποιος τρακάρει μ’ ένα πρόβατο, θα πρέπει να καλέσει απευθείας την αστυνομία –κι ανάμεσα σε άλλα, θα πρέπει να αποζημιώσει τον ιδιοκτήτη.

 

Ένας άνθρωπος περπατάει κοντά στο λιμάνι της Τόρσαβν, της πρωτεύουσας των νησιών. Η Τόρσαβν είναι μια από τις μικρότερες πρωτεύουσες στον κόσμο. Ζουν σ’ αυτήν 19.000 κάτοικοι, κάτι που σημαίνει ότι δύο στους πέντε κατοίκους των νησιών Φερόε κατοικούν εδώ. Το όνομά της οφείλεται στον Θεό του πολέμου, Θορ (κυριολεκτικά Τόρσαβν σημαίνει “Το λιμάνι του Θορ”).