Μεγάλα κομμάτια πάγου επιπλέουν στο νερό σαν μελαγχολικά νησιά. Μπλε απόκοσμο φως όλη την ημέρα. Ο άνεμος μαστιγώνει τα πρόσωπα ως υπενθύμιση ότι εδώ ο χειμώνας τελειώνει πάντοτε αργά. Είναι μια ψυχρή πνοή που έρχεται από μακριά, απ' την ιστορία του ...
Η αρχιτεκτονική προδίδει από μόνη της τις συντεταγμένες. Εκατόν εβδομήντα χιλιόμετρα μακριά από τον αρκτικό κύκλο, η Ούλου μοιάζει ντυμένη με τα πιο βαριά ρούχα του χειμώνα.